سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS) و لزوم ایجاد یک سیستم جایگزین

بحث موقعیت یابی و مسیر یابی از دیر باز یکی از بزرگ ترین چالش های بشری بوده است. استفاده از ستارگان، علامت دادن با دود، نقشه برداری، عکاسی هوایی و امروزه نیز مکان یابی ماهواره ای، از راه های مورد استفاده برای این امر به شمار می آید. امروزه موقعیت یابی ماهواره ای روشی معمول برای این منظور بوده که چند سامانه جهانی مانند جی پی اس آمریکایی، گلوناس روسی و بی دوو چینی از جمله آنها می باشند. اکثر سیستم های ناوبری در اتومبیل ها و لوازم الکترونیکی قابل حمل، با استفاده از سیستم ناوبری ماهواره ای کار می کنند. برای فناوری های دقیق، از جمله هوا فضا و موشک ها، سیستم های ناوبری به طور معمول ترکیبی از GPS و سیستم ناوبری اینرسیایی Inertial Navigation System(INS) است. سیگنالهای GPS به تنهایی بسیار ضعیف بوده و در محیط های خاص مانند دره های عمیق غیر قابل استفاده هستند. علاوه بر این به راحتی در دسترس عموم و قابل هک شدن بوده و چون برای کشور ما غیر بومی است و تکنولوزی آن در اختیار کشورهای دیگر می باشد لذا لزوم طراحی و توسعه یک سیستم امن و بومی در کلیه زمینه ها از ملزومات، خصوصا امورات دفاعی و نظامی محسوب می گردد. تکیه نمودن به فناوری GPS از بزرگ ترین اشتباهات و معضلات حال و آینده در سطح نیروهای مسلح می باشد لذا در این مقاله تلاش گردیده است تعدادی از راهکارهای موجود جهت جایگزینی سیستم غیربومی GPS ارائه گردد. توجه به این مفاهیم و راهکارهای پیشنهادی می تواند تهدیدات را تبدیل به فرصت نموده و نقش اساسی خود را در مانورهای نظامی و تهدیدات احتمالی آتی ایفا نماید.

Keywords:

موقعیت یابی , GPS , تهدیدات , بومی سازی