سیستم اطلاعات جغرافیایی و کاربرد آن در فرماندهی، کنترل و توسعه امنیت مناطق مرزی

فرماندهی و کنترل یعنی هماهنگ کردن اهداف و فعالیت های واحد رزمی با شرایط محیطی و توان رزمی آنها به منظور دوری از بخشی نگری؛ سبک شماری یا بزرگ پنداشتن دشمن یا نیروی خودی؛ به طوری که برنامه ریزی در نحوه رویارویی؛ سازماندهی مشترک و لجستیک برپایه پیش بینی ها؛ محاسبات و انتظارات صحیح و دقیق صورت گیرد. مراکز فرماندهی و کنترل وظیفه طرحریزی، هدایت و کنترل عملیات را بر عهده دارد. اجزاء این سیستم عبارتند از فرمانده، ستاد (سامانه تصمیم گیری و روش ها) و مخابرات. در واقع در این تعریف سامانه مخابرات شامل مکانیزم های می باشد که پیوند های ارتباطی را بین دو یا چند نقطه بر عهده دارند و در نوع پیشرفته به C4ISR معروف است. شناسایی مناطق مناسب برای استقرار مراکز فرماندهی و کنترل در جنگ ترکیبی در مناطق جغرافیای مختلف از ضروریات جنگ های امروزی می باشد که با استقاده از ابزارهای مانند سیستم های اطلاعات جغرافیایی ( GIS) این امر به راحتی امکان پذیر می باشد. سامانه اطلاعات جغرافیایی در بررسی های مختلف تاکتیکی منطقه نبرد، عملیاتی صحنه عملیات و راهبرد صحنه جنگ و در ایجاد مدل ها و ساختارهای مختلف فرماندهی موثر بوده است و عمق تاثیرگذاری این سیستم و بازدهی آن در سطوح سه گانه فعالیت های نظامی، از الگوهای اصلی طرح ریزی و اجرای عملیات های مختلف نظامی محسوب می شود. عوامل متعدی در مکانیابی مراکز فرماندهی و کنترل تاثیر گذار می باشند که بخش عمده ای از این عوامل جغرافیایی مانند توپوگرافی، شیب، جهت شیب و ... می باشد. در این تحقیق به بررسی کاربردهای سیستم های اطلاعات جغرافیایی در فرماندهی، کنترل و امنیت مناطق مرزی پرداخته شده است.

Keywords:

مکان یابی , مراکز کنترل و فرماندهی , جنگ ترکیبی