ارزیابی پتانسیل منابع آب زیرزمینی با استفاده از شاخص های طبیعی (مطالعه موردی: استان لرستان)

روند روبه رشد استان لرستان در سال های اخیر و خشکسالی های پی در پی، راهبرد مدیریت منابع آب در این منطقه را بیش از پیش ایجاد می کند. یکی از راهکارهای مدیریتی منابع آب، شناسایی مناطق آبی با پتانسیل های مختلف و بهره برداری از آنها با توجه به ظرفیت شان است. هدف از این پژوهش پهنه بندی استان لرستان از نظر پتانسیل منابع آب زیرزمینی با استفاده از عوامل موثر در تغذیه سفره های آب زیرزمینی از طریق مدل AHP در GIS می باشد. در این تحقیق برای ارزیابی ذخایر آب زیرزمینی جهت بهره برداری از شاخص های طبیعی شامل زمین شناسی، کاربری اراضی و توپولوژی استفاده گردیده است. این معیارها و زیرمعیارها بر اساس وزن و امتیازهایی که توسط متخصصین از طریق پرسشنامه به آنها داده شده در مدل AHP قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از مدل نشان دهنده این موضوع است که وضعیت عمومی شاخص های طبیعی در استان لرستان نامناسب می باشد، اما بخش های مختلف استان له لحاظ این شاخص ها در وضعیت کم و بیش متفاوتی قرار دارند. بنابراین می توان استان را به پهنه های نسبتا همگن بر اساس شدت و ضعف شاخص های طبیعی تقسیم نمود و براساس الگوی نهایی سامانه اطلاعات مکانی تهیه شده، استان لرستان از لحاظ پتانسیل ذخایر آب زیرزمینی به چهار پهنه بسیار نامناسب تا مناسب تقسیم بندی شده است.

Keywords:

مدل AHP , منابع آب زیرزمینی , شاخص طبیعی , استان لرستان