حسن اسماعیل زاده - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی تهران
حسین یداله نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی تهران

در حال حاضر اکثر شهرها به خاطر محدودیت های طبیعی درتوسعه شهری با مقوله توسعه فیزیکی درگیر هستند. و در بررسی توسعه فیزیکی به عامل توان اکولوژیکی سرزمین کمتر توجه می شود. هدف از این مطالعه شناسایی پهنه های مناسب شهری با کاربرد معیارهای محیط زیستی درشهرستان بابل است. برای نیل به این هدف، از 10 معیار اصلی پون فاصله از گسل، سازند زمین شناسی، ارتفاع، شیب، جهت شیب، فاصله از رودخانه، بافت خاک، عمق خاک، کاربری اراضی و پوشش گیاهی، و 47 زیرمعیار مورد بررسی قرار گرفته است. سپس توسط روش AHP وزن دهی شده و در محیط نرم افزار ARC GIS هریک از پارامترها نقشه سازی شده و در نهایت با ترکیب 10 لایه نقشه نهایی توان توسعه شهری شهرستان بابل بدست آمد، که از نقشه نهایی بدست آمده 18.61 درصد از مساحت شهرستان دارای توان توسعه مناسب درجه یک، که شامل پهنه هایی از شمال شهرستان می باشد و 37.59 درصد از مساحت شهرستان دارای توان توسعه درجه دو، که شامل پهنه های مرکزی شهرستان و 43.79 درصد از مساحت شهرستان دارای توان نامناسب برای توسعه شهری می باشند که عموما در قسمت جنوبی شهرستان واقع می شود.

ارزیابی اکولوژیک، توسعه شهری، روشAHP، شهرستان بابل