پهنه بندی آگروکلیماتیک کشت آفتابگردان با استفاده از مدل همپوشانی وزنی (مطالعه موردی: استان همدان)

آب و هوا یکی از عوامل محیطی است که به اشکال مختلف زندگی جانداران به ویژه زندگی گیاهان و انسان را تحت تاثیر خود قرار می دهد. بنابراین کاشت اصولی استاندارد محصولات کشاورزی به درک صحیحی از شرایط آب و هوایی بستگی دارد. به منظور شناخت رابطه پوشش گیاهی با شرایط اقلیمی، روش های پهنه بندی اقلیمی مختلفی ابداع و به کار گرفته شده اند. از این رو کشت بهینه محصولات کشاورزی مستلزم شناسایی عملکرد و حساسیت گیاهان به شرایط اقلیمی و به تبع آن مشخص کردن نقاط مساعد کشت از لحاظ آب و هوایی می باشد. در این پژوهش تلاش شده است که مناطق زیست اقلیمی مناسب برای کشت آفتابگردان در استان همدان شناسایی و معرفی گردد. به همین منظور به بررسی وضعیت دما، و آستانه های عمل گیاه، میزان حساسیت به نور، پرداختتیم و سپس با توجه به تفاوت های منطقه ای موجود در این رابطه با شرایط بهینه رشد و عملکرد گیاه مناطق مساعد جهت کشت در استان، را تشخیص و با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) در محیط ARC MAP اقدام به تهیه نقشه های همدما، هم بارش، شیب، ساعات آفتابی شد. نتیجه اولیه حاکی از این است که مناطق جنوب و جنوب غربی استان یعنی شهرستان های نهاوند، تویسرکان و بخش هایی از شهرستان ملایر باری کشت مناسب و مناطق شمالی استان یعنی نوژه برای کشت نامناسب می باشد. نتیجه نهایی نشان دهنده شرایط بسیار مناسب شهرستان نهاوند می باشد.

Keywords:

آفتابگردان , استان همدان , GIS , روش همپوشانی وزن دار