نیلوفر نالایی - دانشجوی کارشناسی شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه خیام مشهد
ماندانا برهانی پور - دانشجوی کارشناسی شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه خیام مشهد
نرجس السادات فاطمی - دکترای شهرسازی ، گروه شهرسازی ، واحد مشهد ، دانشگاه آزاد اسلامی ، مشهد ، ایران
مسعود عبادی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور واحد فردوس

دردوران مدرن امروزی مبحث بلندمرتبه سازی همواره به عنوان یک پدیده مهم و اساسی مورد بحث و مسئله ساز نیز بودهاست. این موضوع از جهات گوناگونی مانند پاسخگویی به مسائل شهری همچون کمبود زمین و ایجاد مشکلاتی در شهر ازنظر ترافیکی مطرح شده و به همین منظور هدف اصلی پژوهش حاضر نشان دهنده نقش کلیدی برنامه ریزان شهری درکاهش آثار نامطلوب ناشی از تغییر کاربری زمین، افزایش تراکم و بویژه احداث ساختمان های بلندمرتبه می باشد به طوریکه آن ها می توانند پیش از اجرای پروژه های احداث ساختمان های بلندمرتبه، ظرفیت قابل تحمل محیط شهری را درسطوح مختلف ارزیابی کنند. در این پژوهش که از نوع تحلیلی و ارزیابی بوده، با استفاده از فرآیندی جهت ارزیابی اثراتترافیکی به عنوان روشی برای آگاهی از مطالعات پیش از اجرای چنین پروژه هایی و برداشت ظرفیت معابر، محاسبه ضریبکیفیت ترافیکی شبکه دسترسی و تعیین سطح سرویس ارائه شد که بر اساس آن اثرات ترافیکی ناشی از بلندمرتبه سازیبوسیله شاخص های مربوطه مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد که میزان حجم ترافیک اضافی از سوینمونه های موردی و کاربری های همجوار آن ها در اغلب روزهای هفته با ظرفیت قابل تحمل شکبه پیرامون آن همخوانینداشته و از آستانه ظرفیت عبور کرده است. بر این اساس اگر برنامه ریزی و مکان یابی ساختمان های بلندمرتبه متناسببا ظرفیت شبکه حمل و نقل و ظرفیت قابل تحمل محیط شهری انجام شود، می توان انتظار داشت که بخشی از مشکلاتمربوط به ترافیک شهری کاهش یافته و گامی به سوی محیط پایدار و برنامه ریزی یکپارچه کاربری زمین و حمل و نقلبرداشته شود.

ساختمان های بلندمرتبه، ظرفیت قابل تحمل شهری، کاربری زمین و حمل و نقل و اثرات متقابل، قابلیت دسترسی