ارتباط نظام حمل ونقل درون شهری بر تاثیر طراحی فضای معماری شهر اهواز

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط نظام حمل ونقل درون شهری بر تاثیر طراحی فضایی و معماری شهر اهوازمیباشد . این پژوهش از نوع توصیفی بوده و روش پژوهش آن پیمایشی می باشدو جامعه آماری پژوهش شامل کلیهکارکنان سیستم حمل و نقل درون شهری اهواز که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی - طبقه ای تعداد 169نفر بعنوان نمونه در نظر گرفته شده است و ابزار گرد آوری پرسشنامه محقق ساخته که شامل توزیع طرح هایمعماری، توزیع زیربناها در سامانه حمل و نقل ، توزیع دسترسی ها در فضاهای شهری با 25 سوال می باشد و پایاییپرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ بررسی و مقدار آن به ترتیب (88 / 0) محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل دادهها آمار استنباطی از آزمون T تک نمونه ای و آزمون فرید من با بهره گیری از نرم افزار Spss استفاده شده استو نتایج این تحقیق نشان می دهد که طراحی فضایی و معماری شامل (توزیع طرح های معماری، توزیع زیربناهادر سامانه حمل و نقل، توزیع دسترسی ها در فضاهای شهری) بر نظام حمل ونقل درون شهری تاثیر دارد و مولفهتوزیع دسترسی ها در فضاهای شهری با بیشترین میانگین (22 / 2) و توزیع زیربناها در سامانه حمل و نقل باکمترین میانگین (1 / 86) اثرگذاری بر نظام حمل ونقل درون شهری قرار دارند.

Keywords:

فضای شهری , توزیع طرح های معماری , نظام حمل ونقل , اهواز