احمد شیرخانی - استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه سیستان و بلوچستان

مهاجرت شاخص ترین ویژگی دو قرن اخیر است. جمعیت کثیری از مردم جهان در طی این مدت به دلایل متعدد سرزمین خود را ترک گفته اند و برای یافتن امنیت، رهایی از سرکوب، وزندگی بهتر در سرزمین های بیگانه اقامت گزیده اند. نزدیک به نیمی از جمعیت مهاجرین جهان را زنان تشکیل می دهند و تجربه ی مهاجرت تاثیرات خاص خود را بر زندگی آنان می گذارد.یکی از حوزه هایی که در آن تجربه ی مهاجرت و مهاجر بودن انعکاس یافته ادبیات مهاجرت است. در این تحقیق به بررسی فرصت هایی که ادبیات مهاجرت در توسعه ی امور زنان پدید می آورد، پرداخته می شود و این فرصت ها در دو رمان خالد حسینی، رمان نویس افغانی-امریکایی، با عناوین بادبادک باز (2003) و هزار خورشید تابان (2007) نشان داده خواهند شد. ادبیات مهاجرت از طریق نویسنده، شخصیت داستان، و خوانندگان خود ظرفیت تغییر در موقعیت و شرایط زنان را دارا است. نویسندگان مرد یا زن مهاجر از آن جا که از مراکز سرکوب و سانسور در کشورهای خود دور هستند، فرصت بیان تجارب خود را در ادبیات مهاجرت می یابند و در صورت کسب اقبال جهانی خود را صدای خفه شده ی ملت خویش می یابند. تاثیر ادبیات مهاجرت بر خوانندگان جهانی و ملی منجر به شکل گیری مطالباتی می شود که امکان اصلاح درشرایط زنان را میسر می سازد.

ادبیات مهاجرت، توسعه ی زنان، خالد حسینی، رمان