بررسی رابطه امنیت شغلی و خودکارآمدی در پرستاران طرحی و غیر طرحی بیمارستان رسول اکرم شهرستان آبدانان در سال 1397

سابقه و هدف: امنیت شغلی تعریف وسیعی از مشخصه های کاری را در برمی گیرد که وابسته به فاکتور های اقتصادی، موقعیت ومهارت های شخصی فرد است.عوامل شخصی زیادی را میتوان موثر بر امنیت و اهمیت شغلی دانست : از جمله تحصیلات، سابقهکار.... همچنین بهداشت وسختی های کارو فشار های روانی بسیاری نیز مطرح است که بر قضاوت فرددر مورد توانایی هایش درانجام یک عمل و خودکارآمدی وی تاثیر دارند.مطالعه پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان رابطه امنیت شغلی و خودکارآمدیپرستاران طرحی و غیر طرحی در بیمارستان رسول اکرم شهرستان آبدانان انجام گرفته است.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی مقطعی 52 پرستار ساکن در بیمارستان رسول اکرم شهرستان آبدانان به روش در دسترسمورد ارزیابی قرار گرفتند.معیار های ورود شامل پرستاران تمام بخش های مختلف بیمارستان که رضایت آگاهانه جهت ورود بهمطالعه داشتند.ابزار گرد آوری داده ها پرسش نامه های خودکارآمدی و امنیت شغلی بود. تجزیه تحلیل با استفاده از نرم افزارمستقل، آنوا و ضریب همبستگی t و آزمون های آماری spss16، پیرسون انجام شد. یافته ها: در این مطالعه 52 نفر مرد و زن با میانگین 4/64% (34 نفر زن)، 6/34% (18 نفر مرد) و میانگین سنی 25-30 سال 3/42% وارد مطالعه گردیدند. میانگین سابقه کار 0-5 سال با میانگین 2/46% بالاترین میانگین سابقه کار را داشت. میانگین نمره خودکارآمدی این افراد 5/62+-75/8 و میانگین نمره امنیت شغلی 31/59+-41/9 می باشد.جنسیت ، طرحی و غیر طرحی، مدرک و سن با خود کار آمدی و امنیت شغلی رابطه معنی داری وجود نداشت (p> 0/05) ولی خودکارآمدی با امنیت شغلی رابطه معنی داری دارد با p<0/05 و r=-0/3 می باشد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش رابطه معنا داری بین امنیت شغلی و خودکارآمدی را نشان می دهد که حاکی از اثرات مطلوبامنیت شغلی بر خودکارآمدی بر پرستاران طرحی و غیرطرحی می باشد. لذا با توجه به نتایج این پژوهش و مطالعات مشابه بایدبرای افزایش عملکرد اثربخش و بالابردن بهره وری نیروهای کادردرمانی تمهیدات سازمانی لازم برای ایجاد امنیت شغلی انجام شود.

Keywords:

خودکارآمدی , امنیت شغلی , پرستاران طرحی