اثر آنتی بیوتیک ها بر روی باکتری های مسبب عفونت ادراری در کودکان

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 632

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

RCMED01_124

تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1398

Abstract:

مقدمه: عفونت ادراری یکی از شایع ترین عفونت های باکتریال سنین کودکی پس از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است که میتواند منجر به عوارض جدی مثل نارسائی مزمن کلیه و هیپرتانسیون شود. مصرف بجا و یا نابجای آنتی بیوتیک ها منجر به بروزمقاومت میکروب ها می شود.سه تا پنج درصد دختران و یک درصد پسران کودکی دچار عفونت ادراری می شوند. علاوه برایندخترانی که دچار عفونت ادراری و اسکار کلیوی میشوند در آینده در زمان حاملگی بطور شایع تری دچار عوارض هیپرتانسیون وعفونت سیستم ادراری میشوند.این مطالعه با هدف بررسی اثر آنتی بیوتیک ها بر باکتری های مسبب عفونت های ادراری درکودکان مراکزبهداشتی درمانی و آزمایشگاه های کشور انجام شد. روش کار: این مطالعه مروری با جستجو در سایت های علمی PubMed ،Sid ،magiran ،Google scholar و ranmedex با کلیدواژه های عفونت ادراری، کودکان، آنتی بیوتیک، مقاومت آنتی بیوتیکی و Antibiotic Resistance, Antibiotic ،Children ،Infection Urinary طی سال های 1990 تا 2015 انجام شد. در این مطالعات از مقالات توصیفی، تحلیلی و مداخله ای بهره گرفته شده است.نتایج: بررسی مطالعات نشان داد که باسیل های گرم منفی، به خصوص باکتری اشریشیاکولی، رایج ترین باکتری های عامل عفونتمجاری ادراری می باشند. وشایعترین عامل عفونت ادراری در کودکان در 80 تا 90 درصد مواقع در آزمایشات اشریشیاکلی بود وکلبسیلا پنومونیه و گاهی استافیلوکوک کوآگولازو آنتروباکتر ، به عنوان دومین عامل عفونت ادراری بودند. مثلا در مطالعه ای دریاسوج از میان موارد مطالعه شده، که 60/68 درصد دختر و 39/31 درصد پسر بودند. شایعترین عامل عفونت ادراری در کودکان، اشریشیاکلی (72/41 درصد) و به دنبال آن کلبسیلا (10/34 درصد) بود. به لحاظ حساسیت آنتی بیوتیکی باسیل های گرم منفی بیشترین حساسیت را به ایمی پنم و بیشترین مقاومت را به آمپی سیلین نشان دادند. در نمونه های E.coli بیشترین مقاومت نسبت به آمپی سیلین و کوتریموکسازول درصد دیده شد. در مطالعه ای بین استفاده از شیر مادر و ایجاد عفونت ادراری ارتباط معنی دار وجود داشت. همچنین بین تعداد دفعات تعویض پوشاک و ایجاد عفونت ادراری هم ارتباط معنی داری وجود داشتبطوریکه هر چه تعداد دفعات تعویض پوشاک بیشتر باشد احتمال ایجاد عفونت ادراری کمتر خواهد بود. اطلاعات بدست آمده ازاین بررسی نشان میدهد که بین ایجاد عفونت ادراری و نوع پوشاک، نوع شستشوی پرینه، ختنه، وزن زمان تولد، سن حاملگی موقعتولد، سابقه عفونت ادراری و بیماری تب دار در مادر، پارگی زودرس پرده آمنیون و نحوه زایمان ارتباط معنی دار وجود ندارد.نتیجه گیری: با توجه به تغییر در حساسیت و مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک های مختلف وهمچنین تغییر مداوم در شیوعجرمهای مسبب عفونت ادراری وجود دارد ،هر سال نتایج تهیه شده از کشت ادرار و آنتی بیوگرام بیماران دچار عفونت ادراری درنقاط مختلف کشور، در اختیارپزشکان قرار گیرد تا از استفاده بی مورد از آنتی باکتریالها پرهیز شود. با توجه به مبهم و متنوع بودنعلائم ادراری در اطفال،حتی اگر علائم تیپیک ادراری نداشته باشد. بایستی بررسی عفونت ادراری مد نظر قرار گیرد.

Authors

ساجده غبیشاوی

دانشجوی کارشناسی هوشبری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

سارا آدرویشی

عضو هیئت علمی، دانشکده پیراپزشکی،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز ،ایران