پریسا پارسا - دانشیار، مرکز تحفیقاتی مراقبت از بیماریهای مزمن در منزل، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران
رویا احمدی نیاتابش - کارشناس ارشد مشاوره در مامایی، مرکز تحفیقاتی مراقبت از بیماریهای مزمن در منزل، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران
فرزانه سلطانی - استادیار، مرکز مراقبت از سلامت مادر و کودک،، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران
منوچهر کرمی - دانشیار، گروه اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران

مقدمه: یائسگی دوره ی حساس و بحرانی است و با عوارض و پیامدهایی همراه است که زنان را با مشکلات و دشواری های جدیدی رو به رو می نماید و این مشکلات ممکن است باعث اختلال در سلامت و روند کیفیت زندگی آنان گردد. با توجه به اینکه کیفیت زندگی زنان یائسه، یک مساله مهم بهداشتی مورد توجه در جوامع مختلف است و یکی از اهداف اساسی مراقبت های بهداشتی در این دوران محسوب می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی زنان یائسه شهر همدان در سال 1394 انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی می باشد. که در آن 103 نفر از زنان یائسه 60-40 ساله شهر همدان به روش تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و کیفیت زندگی در دوران یائسگی بود. یافته ها: نتایج بررسی نشان داد میانگین نمره کل کیفیت زندگی 69% افراد مورد پژوهش در حد متوسط بوده است. میانگین نمره کیفیت زندگی در بعد وازوموتور برابر 5/0±10/1، در بعد روانی اجتماعی برابر 9/6±24/1، در بعد جسمی برابر 18/4±52/2 و در بعد جنسی برابر 7/5±11/4 بوده است. نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که یائسگی باعث تغییر در کیفیت زندگی زنان می شود بطوری که اکثریت افراد در هر چهار وازوموتور، جسمی، روانی- اجتماعی و جنسی کیفیت زندگی متوسطی داشتند. بنابراین توجه به طراحی و اجرای برنامه های آموزشی مناسب جهت ارتقای کیفیت زندگی این قشر از جامعه ضروری است.

یائسگی، کیفیت زندگی، زنان،ایران