فیروزه حیدرزاده - دانشجوی ارشد حقوق بین الملل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند
مریم افشاری - استادیار ومدیر گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی دماوند ، دانشگاه آزاد واحد دماوند

برای وکلا، مطالعه حقوق بین الملل غالبا به خاطر فقدان متمایز سیستم دادگاه ناامیدکننده است. نهاد قانونی وجود دارد، اما به ندرت سیستمی بیطرف و خنثی برای اعلام محتوای قانون یا اظهار این وجود دارد که دولت قانون را نقض کرده است. در عوض، احزاب مخالف باید تصمیم بگیرند که آیا تخلفی صورت گرفته یا خیر، و اگر صورت گرفته چه کاری باید انجام داد. در جاهایی که دادگاه های بین المللی وجود دارند، دسترسی به این مهم دشوار نخواهد بود اما دولت ها عادت دارد که در مقابل صلاحیت دادگاه ها مقاومت کند یا قانون گذاری آنها را نادیده بگیرد. در نتیجه مخالفان حقوق بین الملل می پرسند که آیا با توجه به چنین سیستمی که اجرای یک جانبه ای دارد تا متمرکز، اصلا میتوان حقوق بین الملل را به درستی حقوق نامید. دراین مقاله ابتدا به صورت مختصر به موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت و سیستم های حل و فصل اختلافات سازمان تجارت جهانی پرداخته می شود. سپس در مورد چگونگی سیستم های چند جانبه و سیستم یک جانبه ای که در اجرای تجارت در ناحیه موافقت نامه عمومی تعرفه و تجارت قرار دارد، می پردازیم. در انتها بررسی می شود که چگونه طرح نهادی تفاهمنامه حل اختلاف بر هدف خود در جایگزین کردن وسیله یک جانبه در اجرای تجارت تاثیر می گذارد.

حقوق بین الملل، سازمان تجارت جهانی، تفاهمنامه حل اختلاف.