اثربخشی مداخله دلبستگی محور مادر - کودک بر افزایش ایمنی دلبستگی کودکان پیش‎دبستانی

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی مداخله‎ای دلبستگی محور مادر-‎کودک بر افزایش ایمنی دلبستگی کودکان پیش دبستانی بود. از بین مادران و کودکان 4 تا 6 ساله مراجعه‎کننده به کلینیک آتیه، 28 زوج مادر-‎کودک بر اساس نمره آنها در طبقه‎های Q دلبستگی (واترز، 1987) و با در نظر گرفتن ملاک‎های ورود و خروج انتخاب شدند. گروه نمونه به‎ صورت تصادفی دو گروه آزمایش و گواه جایگزین و مداخله دلبستگی‎محور برای گروه آزمایش اجرا شد. این مداخله در برگیرنده 6 جلسه آموزش گروهی مادران و 6 جلسه بازی درمانگری گروهی برای کودکان و پس از آن 4 جلسه روان‎درمانگری برای هر زوج مادر - کودک بود. در پایان جلسه‎های مداخله، 12 زوج مادر-‎کودک از گروه آزمایش و 11 زوج مادر‎-‎کودک از گروه گواه بار دیگر براساس طبقه‎های Q دلبستگی ارزیابی شدند. نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که در گروه آزمایش، افزون بر ایمنی کلی کودکان، چهار زیرمقیاس کاوش در محیط در حضور پایگاه ایمن، تعامل هموار با مراقب، انتظار کودک از دردسترس بودن و پاسخگویی مراقب، تنیدگی و آرامش‎طلبی نسبت به گروه گواه افزایش معنادار داشته است. به نظر می‎رسد مداخله‎های دلبستگی‎محور در افزایش سطح ایمنی دلبستگی که پیامدهای تحولی مهمی دارد، موثر است و در موقعیت‎های بالینی کاربرد دارد.  

Keywords:

مداخله دلبستگی محور , زوج مادر‎-‎کودک , ایمنی دلبستگی , کودکان پیش‎دبستانی