بررسی رابطه خودکارآمدی با مدیریت زمان و کارایی کارکنان در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی با مدیریت زمان و کارایی کارکنان در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز می باشد. برای این منظور پرسشنامه خودکارآمدی بر اساس نظریه شرر و مادوکس در سه بعد (میل به آغازگری رفتار، میل به گسترش تلاش برای کامل کردن، مقاومت در رویارویی با موانع) و مدیریت زمان بر اساس نظریه مکن در شش بعد (هدف گذاری، اولویت بندی اهداف و فعالیت ها، برنامه ریزی عملیات، تفویض اختیار، مدیریت ارتباطات و مدیریت جلسات) ودر این راستا دو فرضیه اصلی و 10 فرضیه فرعی تنظیم گردیده است، و برای آزمون این فرضیه ها، دو پرسشنامه؛ پرسشنامه خودکارآمدی شرر و مادوکس با 17 سوال، پرسشنامه مدیریت زمان مکن با 40 سوال استفاده گردید. پس از سنجش روایی و پایایی، پرسشنامه ها در اختیار نمونه آماری که از کارکنان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز می باشد و تعداد آنها 300 نفر است که حجم نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران 169 نفر برآورد و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است، قرار داده شد. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، اطلاعات حاصله تلخیص و طبقه بندی شد، سپس برای تجزیه وتحلیل داده های جمع آوری شده از روش های آماری آزمون کولموگورف اسمیرنوف وآزمون همبستگی r پیرسون استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها، نشان دهنده تایید فرضیه اصلی و 6 فرضیه فرعی می باشد که این امر بیانگر آن است که خودکارآمدی با مدیریت زمان و کارایی کارکنان در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز رابطه دارد.

Keywords:

خودکارآمدی , مدیریت زمان , کارایی , تفویض اختیار , مدیریت ارتباطات