ندا سلیمی - دانشجوی ارشد مدیریت سازمانهای دولتی، ایلام
محمد تابان - استادیار گروه مدیریت دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دکتری مدیریت منابع انسانی، ایلام
یاسان اله پوراشرف - دانشیار گروه مدیریت دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دکتری مدیریت بازرگانی، ایلام،
صیدمهدی ویسه - استادیار گروه مدیریت دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دکتری مدیریت منابع انسانی، ایلام

هر سازمان برای نیل به اهداف خاص ایجاد می شود. تحقق اهداف سازمان بر اساس معیارهای کارایی و اثربخشی نیازمند وحدت جهت فعالیت بخش ها و اجزای سازمان است که از طریق الگوهای کنترل سازمان محقق می شود. از طرفی بی تفاوتی کارکنان معضلی است که امروزه گریبان گیر سازمان ها شده است. بی تفاوتی نوعی بحران خاموش، سقوط آرام و تخریب مستمر و بدون صداست که خلاقیت و ریسک پذیری را سرکوب می کند. انگیزه کار و تلاش را از افراد می گیرد و بالطبع کارکنان بی تفاوت، سازمان بی تفاوت را شکل می دهند. لذا این پژوهش درصدد است تا با گردآوری ادبیاتی جامع در این حیطه به این امر مهم کمک نماید. در این این مقاله سعی شده است با روش توصیفی_تحلیلی، به بررسی اهمیت کنترل بی تفاوتی کارکنان در سازمانها و ارائه کلیاتی از مفاهیم و بخش های مختلف این حوزه بپردازد. و در نهایت به نتیجه گیری و جمع بندی درخصوص کنترل بی تفاوتی کارکنان در سازمان ها پرداخته شده است.

کنترل، بی تفاوتی، منابع انسانی (کارکنان)، سازمان