تاثیر مشاوره گروهی با رویکرد عقلانی هیجانی رفتاری REBT بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان

سازگاری اجتماعی به عنوان مهم ترین نشانه ی سلامت روان از مباحثی است که در دهه های اخیر توجه بسیاری از جامعه شناسان، روانشناسان و به ویژه مربیان را به خود جلب کرده است. انجمن روانپزشکان آمریکا 1994 سازگاری اجتماعی را هماهنگ ساختن رفتار به منظور برآورده ساختن نیازهای محیطی که غالبا مستلزم اصلاح تکانه ها، هیجانات یا نگرش می باشد تعریف می کند. حال اگر به هر علتی فرد از برقراری ارتباط با دیگران و محیط اجتماعی خود ناتوان باشد، یا به عبارتی جریان سازگاری مختل شود، رفتارهای ناسازگارانه یا اختلاف رفتاری به وجود می آید (حجازی، 1385 ). به عبارت دیگر سازگاری به الگوهای فردی پاسخ دهی به نیازها و فشارهای محیطی اشاره دارد. افراد با سازگاری مثبت قادر به انطباق موثر با نیازهای زندگی هستند، اما افراد با سازگاری منفی راهبردهای انطباقی نامناسب دارند ویا فاقد مهارت های انطباقی لازم می باشند (نیهارت 4 ، 2002) در منابع مختلف ابعاد متفاوتی برای سازگاری ذکر شده که مهم ترین آنها عبارتند از سازگاری جسمانی ، سازگاری روانی، سازگاری اجتماعی و سازگاری اخلاقی؛ که در راس همه، سازگاری اجتماعی قرار دارد و پیش درآمد رسیدن به سایر سازگاری های می باشد (احمدی، 1369)