بررسی سیستم مدیریت روسازی بارویکرد توسعه پایدار

سیستم مدیریت روسازی (PMS ) ابزاری است هدفمند برای مدیران که به منظور افزایش کارایی درتصمیم گیری ویافتن استراتژی موثرو اقتصادی، جهت ارزیابی، ترمیم، تعمیر، حفظ ونگهداری روسازی درسطح قابل قبول بکارگرفته می شود. هدف یک سیستم مدیریت روسازی متعادل، صرفه کردن بیشتر بودجه برروی نگهداری راه ها و تخصیص بخشی ازآن برای نوسازی خواهد بود. بخشی از این بودجه ها که معمولا درزمان برآورد هزینه و سودهای پروژه رها می شوند، تاثیرات اجرای راه برمحیط پیرامونی، افراد وشاخص های کیفیت زندگی است. امروزه این پارامترها به عنوان فاکتورهای توسعه پایدار شناخته می شوند. اهمیت توجه به پارامترهای توسعه پایداردرجهان پیش رو، برکسی پوشیده نیست. بنابراین ضروری است که درزمان بررسی سیستم مدیریت روسازی به اثرات اجرای آن برمحیط اطراف، شاخص های آلودگی، هزینه های انسانی توجه ویژه شود. هدف از این پژوهش بررسی سیستم مدیریت روسازی و اثربخشی آن بر توسعه پایدار است. در مقاله پیش رو از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی استفاده گردیده است که در ابتدا مفاهیم سیستم مدیریت روسازی و اهداف بکارگیری و مشخصه های آن مورد بررسی قرار می گیرد و تاثیرپذیری آن بر پارامترهای توسعه پایدار شناسایی می شود و مهمترین منابع ایجاد اثرات آن مورد مطالعه و دسته بندی قرارمی گیرند. درنتیجه اجرای بهینه سیستم مدیریت روسازی راه برسلامت و آرامش انسان ها ناشی از آلودگی هوا، آب، سروصدای ترافیک وآلاینده های خودروها تاثیرگذار است.

Keywords:

سیستم , راه , روسازی , توسعه پایدار , مدیریت , بهینه سازی.