بررسی تاثیر نانوسیلیس و نسبت آب به سیمان بر جذب آب حجمی و مویینه بتن

در شرایط محیطی خورنده ، دوام بتن از اهمیت و جایگاه فوق العاده مهمی برخوردار است . تا سال های اخیر تحقیقات پژوهشگران در زمینه تکنولوژی بتن عمدتا بر ارایه روشی برای دستیابی به بتن هایی پر مقاومت متمرکز بوده است . با افزایش فضاهای مویینه خالی داخل بتن ، میزان جذب آب افزایش می یابد و احتمال نفوذ یون های مخرب بیشتر میشود لذا برای مقابله با این عامل باید جذب آب و نفوذپذیری را کاهش داد . برای دستیابی به این امر راهکارهای مختلفی پیشنهاد شده است که یکی از این راه ها ، استفاده از افزودنی های نانو سیلیس بعنوان یک محصول نانوتکنولوژی میباشد که می تواند نقش یک پوزولان مصنوعی بسیار فعال جایگزین بخشی از سیمان مصرفی بتن ایفا و در دوام و پایایی بتن تاثیر چشمگیری ایجاد کند . این مطالعه به بررسی تاثیر جایگزین نانوسیلیس در سیمان بتن بر میزان جذب آب بتن می پردازد بدین منظور طرح اختلاط هایی با درصدهای %1 ، %2 ، %3 ، %4 ، %5 ،% 6 نانوسیلیس برای نسبتهای مختلف آب به سیمان 35 0 ، 40 0 ، 45 0 ، 50 0 جمعا 336 نمونه مکعبی بتن در آزمایشگاه ساخته شده در دو بازه زمانی عمل آوری 7 و 28 روزه مورد ارزیابی قرار گرفته است . نتایج آزمایشات این پژوهش نشان میدهد که افزودن نانوسیلیس به طرح اختلاط و کاهش نسبت آب به سیمان باعث کاهش جذب آب حجمی و مویینه و نهایتا موجب بهبود دوام بتن خواهد شد .

Keywords:

دوام بتن , جذب آب , مویینه , نانو سیلیس