اولویت سنجی محورهای موثر بر تحقق مدیریت شهری یکپارچه از منظر شورای شهر (مطالعه موردی: کلان شهر مشهد)

پژوهش حاضر درصدد است با تعیین محورهای مدیریت شهری و شاخصهای ارزیابی میزان اهمیت و ضرورت یکپارچگی آنها ، این محورها را با توجه به دیدگاه اعضای شورای اسلامی شهر مشهد اولویت سنجی نماید. نوع تحقیق حاضر کاربردی-توسعه ای بوده و روش مورد استفاده در این پژوهش با توجه به نوع آن توصیفی–تحلیلی میباشد. به منظور تعیین محورهای مدیریت شهری یکپارچه و شاخصهای ارزیابی آنها، از دو روش مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه عمیق با اعضای دوره چهارم شورای اسلامی شهر مشهد استفاده گردیده است. جامعه آماری تحقیق 25 نفر اعضای شورای شهر میباشند که در فرآیند تحقیق با 19 نفر از این اعضا طی دو مرحله به انجام مصاحبه و تکمیل پرسشنامه مبادرت به عمل آمده، از روش آنتروپی شانون برای وزندهی به شاخصها و از تکنیک تاپسیس به منظور اولویت سنجی محورها استفاده شده است. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان میدهد که با سنجش 9 محور مدیریت شهری در نسبت با 11 شاخص ارزیابی، محورهای: شهرسازی، طراحی و برنامه ریزی شهری و حملونقل و ترافیک؛ به عنوان اولویت اول شناخته شدند. بنابراین در ایجاد نظام یکپارچه مدیریت شهری، محورهای پیشگفته، به دلیل اهمیت و ضرورت بیشتر نسبت به سایر محورها، در اولویت نخست یکپارچه سازی قرار دارند.

Keywords:

مدیریت شهری , مدیریت شهری یکپارچه , شورای اسلامی شهر , تکنیک تاپسیس