علی امیری - هیات علمی دانشکده هنر دانشگاه شهید چمران اهواز ایران

    مقاله ی حاضر به بررسی آن دسته از نقاشی های کودکان می پردازد که در ساختار تصویر آن ها، نشانه هایی  وجود دارد که بیان گر رویکرد خلاقانه ی نقاش است. موضوع نقاشی کودک و نقش آن به عنوان زبان تصویری صاحب اثر، از مقولات همواره جذابی است که پیرامونش تحقیقات گسترده ای صورت گرفته است، اما رویکرد علمی که بر مبنای تجزیه و تحلیل نقاشی، بیان خلاقانه ی کودک و تاکید بر احساسات و عواطفش پی گرفته شده باشد، کمتر مورد توجه بوده است. این نوشته قصد دارد با اشاره به برخی از مشهورترین نظریات مرتبط با مفهوم خلاقیت، ضمن بررسی موردی نقاشی کودکان 8 تا10 سال، ویژگی هایی را که روشن گر نمایش خلاقانه ی احساسات و درونیات پیچیده ی کودک است را تجزیه و تحلیل نماید و به درک و شناخت افزون تر مخاطب از جهان پر رمز و راز نقاشی کودک و خصلت های مستتر در نقاشی که کارآمدترین شیوه ی بیانی کودک برای ارتباط با جهان بیرون است، یاری رساند. روش این مقاله جهت دستیابی به نتیجه با استفاده از منابع کتابخانه ای، میدانی و مبتنی بر تحلیل نگارنده است.

کودک, نقاشی, خلاقیت, بیان, ارتباط