ارزیابی سیستم های حمل ونقل کارگاهی با استفاده از روش تصمیم گیری چند شاخصه براساس منطق ارگونومی

امروزه در تمامی صنایع دنیا ارزش و اهمیت نیروی انسانی بر کسی پوشیده نیست. از آنجا که هدف هر سازمانی رسیدن به بالاترین میزان بهره وری می باشد ،می توان با تقلیل فشارهای کاری و کاهش خستگی هایی که در هنگام کار کردن ایجاد می شود، افزایش ایمنی،کاهش تنش،افزایش راحتی کارگران،افزایش رضایت شغلی، تطبیق یا تغییر دستگاه ها با وضع صحیح بدن،حفظ سلامت نیروی انسانی و بطور کلی ارتقاء سطح سلامت نیروی انسانی به این منظور رسید و حصول هر یک از موارد مذکور تنها در سایه علم ارگونومی امکان پذیر می باشد. در پست کاری تغذیه شیشه های جانبی در خط درب مونتاژ2 شرکت ایران خودرو ، اپراتور تغذیه مجبور به هل دادن پالت های سنگین شیشه ها با بچ سایز 240 عددی می باشد و اپراتور تولید نیز بلند و حمل کردن شیشه ها را انجام می دهد که باعث بروز مشکلات اسکلتی-عضلانی برای اپراتورها گردیده است.لذا در راستای بهبود وضعیت ارگونومی سه روش 1- استفاده از پالت تراک برقی 2- کاهش بچ سایز قطعات 3- روش اجرای kitting پیشنهاد گردید که بوسیله روش های ارزیابی ارگونومی ، snook (هل دادن و کشیدن) و mac (بلند کردن و حمل کردن) میزان نیروی وارده توسط اپراتور در هر سه روش اندازه گیری گردید و همچنین با استفاده از روش تصمیم گیری چند شاخصه- AHP ( فرآیند تحلیل سلسله مراتبی)، سه روش مذکور مورد ارزیابی و رتبه بندی قرار گرفت که بعد از تحلیل داده ها روش اجرای کیتینگ به عنوان بهترین روش جهت تغذیه قطعات شیشه انتخاب گردید