بررسی همبستگی بین رضایت شغلی با بروز اعمال ناایمن در کارگران صنایع ذوب فلزکاشان در سال 1396

هدف و زمینه: عامل اصلی اغلب حوادث شغلی، اعمال ناایمن است .رضایت از شغل از مهمترین فاکتورها در جهت بهتر اجرا کردن کار و داشتن عملکرد بهتر و در نتیجه افزایش بهره وری و کاهش رفتار های نا ایمن در سازمان می باشد که ممکن است در کاهش حوادث و صدمات ناشی از کار نقش حائز اهمیتی داشته باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی همبستگی بین رضایت شغلی با بروز اعمال ناایمن در کارگران صنایع ذوب فلزکاشان درسال 1396 انجام گرفت. روش کار : این یک مطالعه توصیفی و مقطعی است که بر روی 112 نفر از پرسنل شاغل در صنعت ذوب فلز کاشان که در تماس مستقیم با مواد مذاب بوده اند ، صورت گرفت. اعمال ناایمن این افراد از طریق مشاهده و با استفاده از چک لیست تارانت تعیین گردید. همچنین اطلاعات دموگرافیک افراد توسط پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد ونیز رضایت شغلی آنان با استفاده از پرسشنامه استاندارد 20 سوالی مینه سوتا ارزیابی شد. نتایج با استفاده از آزمونهای t ، آنالیز واریانس یک طرفه وکای اسکوئر و درنهایت آزمون رگرسیون خطی و یا لجستیک برای تحلیل چند متغیره و با کمک نرم افزار spss ا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که از نظر آماری ارتباط معنی داری بین اعمال نایمن با اطلاعات دموگرافیک و رضایت شغلی با اطلاعات دمو گرافیک دیده نشد. اما بین اعمال ناایمن با ویژگی های شغلی واحد کاری، آموزش های ایمنی و بهداشت و ساعت کاری ارتباط معنی دارمشاهده گردید. از طرفی بین رضایت شغلی با ویژگی های شغلی واحد کاری، نوع شیفت کاری، علاقه به شغل و حادثه داشتن رابطه معنی دار دیده شد(P<0000) افراد با رضایت شغلی متوسط دارای میانگین نسبت اعمال ناایمن بیشتری در مقایسه با افراد با رضایت شغلی زیاد می باشند نتیجه گیری: رضایت شغلی و اعمال ناایمن دارای ضریب همبستگی منفی می باشند .یعنی نسبت بروز اعمال نا ایمن با افزایش رضایت شغلی کاهش میابد، اگرچه این همبستگی از نظر آماری معنا دار نمی باشد.

Keywords:

رضایت شغلی , اعمال ناایمن , حادثه