شکوفه زارع - کارشناس ایمنی صنعتی از دانشگاه علم و هنر یزد
مصطفی روستا - دانش آموخته دانشکده حفاظت و بهداشت کار، کارشناس بهداشت حرفه ای کارخانه چینی مروارید
مسعود ذاکریان - دانش آموخته دانشگاه شهید چمران، مدیر عامل کارخانه چینی مرورارید،
امیرهوشنگ مهرپرور - استاد گروه طب کار، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد

مقدمه: اختلالات اسکلتی عضلانی از شایع ترین اختلالات شغلی در محیط های کاری محسوب می شوند. مداخلات ارگونومیک یکی از روش های موثر در کاهش بار اختلالات اسکلتی عضلانی شغلی است. هدف از این مطالعه انجام اقدامات پیشگیرانه به روش ارگونومی مشارکتی در راستای کاهش مواجهات ارگونومیک و شکایات اسکلتی عضلانی کارگران و همچنین کاهش میزان بیماری و غیبت از کار و افزایش کیفیت زندگی شاغلین بود. روش کار: این مطالعه، مطالعه ای مداخله ای بود که در چند فاز انجام گرفت: فاز اول: بررسی اولیه مشکلات موجود، فاز دوم: بررسی و شناسایی مخاطرات ارگونومیک محیط کار به روش walkthrough survey. فاز سوم: پیشنهاد اصلاحات ارگونومیک و استقرار آنها در حد امکانات کارخانه. اصلاحات بر اساس استانداردهای موجود و بر اساس اولویت های تعیین شده در بازدید و همچنین امکانات کارخانه انجام شد. فاز چهارم: آموزش کارگران و مدیران کارخانه به تفکیک کارگاه و بر اساس مهمترین مواجهات محیط کار. فاز پنجم: بررسی جزئیات مواجهات ارگونومیک هر ایستگاه کار با همراهی و کمک پرسنل و مسئولان هر کارگاه. فاز ششم: طراحی آموزش، اصلاحات ارگونومیک، نرمش های حین کار، نرمش های خارج از محیط کار بر اساس رویکرد ارگونومی مشارکتی. فاز هفتم: طراحی شناسنامه شغل و طراحی معاینات شغلی بر اساس مواجهات شناسایی شده. نتایج: میانگین روزهای غیبت از کار 1 / 15 ± 6/45 روز بود. بیشترین شکایت مربوط به کمردرد بود (7 / 9٪) بود. مداخلات شامل اصلاح ارگونومیک محیط کار و همچنین آموزش به روش ارگونومی مشارکتی بود. نتیجه گیری: روزهای غیبت از کار اکثرا طولانی بود که نشان دهنده بیماری های واقعی و جدی است. مداخلات با حمایت مدیران ارشد و سرپرستان و مشارکت کارگران انجام شد.

ارگونومی مشارکتی، اختلالات اسکلتی عضلانی شغلی، مداخله ارگونومیک، آموزش