وفا فیضی - کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، گروه بهداشت حرفه ای، مرکز بهداشت سقز، سنندج، ایران
اکرم سادات جعفری رودبندی - دانشجوی دکتری پژوهشی علوم بهداشتی، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، عضوء کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
پریسا کاهانی - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بم، بم ، ایران.
فتح الله رحیمی بافرانی - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بم، بم ، ایران.

مقدمه: عملکرد حرکتی به توانایی تولید و حفظ تعادل، ثبات وحرکت در طول زنجیره حرکتی اشاره دارد که کسب نمره بالای 16 در 7 تست حرکتی زیر مجموعه این آزمون نشاندهنده چابکی و عملکرد حرکتی بالا می باشد. از طرفی جثه افراد عامل مهمی در آمادگی بدنی و عملکرد حرکتی بهینه می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی ابعاد آنتروپومتریک موثر در افزایش عملکرد حرکتی می باشد. روش کار: مطالعه به صورت توصیفی و تحلیلی از نوع مقطعی با استفاده از نمونه گیری تصادفی انجام شد. آزمون FMS و سنجش 25 بعد آنتروپومتریک و چربی زیر پوست در پنج ناحیه بدن 139 نفر از دانشجویان سالم دانشگاه علوم پرشکی بم صورت گرفت. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای تک متغییره و رگرسیون های خطی در سطح معناداری05 / 0 انجام شد. نتایج: 139 دانشجو وارد مطالعه شدند که 1/ 51 ٪ (71 نفر )مرد و مابقی زن بودند. میانگین و انحراف معیار سن، وزن، قد و چربی زیر پوست به ترتیب 15.3±7،168.7±9.8،64.3±12.8،21.5±1/45می باشد. طبق نتایج حاصل از تست FMS 17 نفر (2 /12 ٪ ) از افراد امتیاز کمتر از 14 و مابقی بالای 17 را نشان دادند. با استفاده از آزمون رگرسیون خطی مشخص شد اشتغال به ورزش و چربی زیر پوست در ناحیه بازو از متغییر های پیش بینی کننده مرتبط با کسب نمره بالا در آزمون FMS می باشد. نتیجه گیری: انجام ورزش و کاهش وزن عامل موثری جهت افزایش عملکرد حرکتی افراد و این عامل مستقل از اندازه سایر ابعاد بدنی می باشد.

نوع آزمون عملکرد حرکتی، آنتر پومتری، ارگونومی