عبدالصمد ناصح

در نگرش ارگونومیک، به منظور کاهش آسیب های اسکلتی – عضلانی در محیط کار باید تمام عناصر تشکیل دهنده ی سامانه ی کار که می توانند در واقع این آسیب ها نقش داشته باشند مورد ارزیابی فراگیر قرار گیرد و می تواند زمینه ساز دستیابی به راه حل بهینه جهت حذف یا کاهش شیوع آسیب های اسکلتی عضلانی در محیط کار شود. در این تحقیق با استفاده از روش CMDQ کل اعضای بدن کارکنان را مورد بررسی قرار دادیم و وضعیت کارکنان به خصوص کارکنان پشت میز نشین را بصورت دقیق مورد پایش و تجزیه و تحلیل نتایج انجام پذیرفت. پس از تحلیل داده ها برای هر فرد و مشخص شدن وضعیت نهایی هر فرد، تحلیل داده ها را در جامعه آماری بر اساس سطح تحصیلات کارکنان، سن کارکنان، سابقه کار کارکنان، BMI کارکنان، شغل کارکنان انجام شد و در نهایت وضعیت کلی جامعه آماری به تفکیک میزان شکایت آنان از درد در هر اندام و شیوع آن در شرکت بررسی گردید که بالاترین میزان شکایت کارکنان در ناحیه گردن (62٫5 درصد) سپس در قسمت فوقانی پشت (7, 52 درصد) و قسمت تحتانی پشت ( 68 ,55 درصد) بدست آمد. با توجه به تحلیل اندام ها مشخص است که قرار گرفتن در پوسچر نامناسب در زمان کار با رایانه و نشستن طولانی مدت پشت میز کار از دلایل اصلی این عوارض می باشد و اقدامات اصلاحی در پایان تحقیق ذکر گردید.

اختلالات اسکلتی عضلانی، روش CMDQ، ارگونومی، اقدام اصلاحی، پوسچر نامناسب