تاثیر آموزش پرستاری بر ارتقاء خودمراقبتی در بیماران با پای دیابتی

مقدمه: با توجه به شیوع بالای عارضه پای دیابتی در بیماران مبتلا به دیابت و صرف هزینه های فراوان جهت مراقبت و خدمات مربوط به مراقبت زخم پا، استفاده از برنامه های خود مراقبتی نظیر مداخلات آموزش پرستاری می تواند موثر باشد. لذا این مطالعه با هدف تاثیر آموزش پرستاری بر ارتقاء خودمراقبتی در بیماران با پای دیابتی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر گنبد کاووس انجام گرفت.روش کار: این مطالعه تجربی بر روی120نفر از بیماران دیابتی شهرگنبدکاووس به صورت تصادفی در دو گروه آزمون(60نفر) وکنترل(60نفر) انجام شد که در گروه آزمون 8جلسه آموزش پرستاری به مدت 45تا60دقیقه و درگروه کنترل مراقبت های متداول مرکز دیابت اجرا می شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه رفتار خودمراقبتی توبرت بود که اطلاعات به روش خودگزارش دهی قبل و بعد از مداخله در هر دوگروه جمع آوری شد. سپس توسط نرم افزار آماری 22spss-توسط آزمون تی زوجی، تی مستقل تجزیه و تحلیل شد.نتایج: میزان خود مراقبتی در گروه آزمون قبل از مداخله 47/20 ± 5/97و بعد از مداخله 78/18 ± 78/107 بود که آزمون تی زوجی اختلاف معنی داری رانشان داد 005/0=pدرگروه کنترل قبل از مداخله 28/20±83/93و بعد از مداخله5/20± 35/97 بودکه آزمون تی زوجی اختلاف معنی داری را نشان نداد. همچنین آزمون تی مستقل بعد از مداخله بین دوگروه آزمون وکنترل اختلاف معنی داری را نشان دادp=0/01بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثربخش بودن برنامه آموزش پرستاری بر ارتقاء خود مراقبتی بیماران مبتلا به پای دیابتی و کم هزینه بودن آموزش های پرستاری می توان از این روش مشاوره ای درکنار درمان های دارویی در جهت افزایش خودمراقبتی بیماران با پای دیابتی استفاده نمود.

Keywords:

آموزش پرستاری , خودمراقبتی , پای دیابتی