رابطه باور به معاد با خودکارآمدی والدین دارای نوجوان مبتلا به تالاسمی ماژور در استان گلستان 1396

مقدمه: امروزه با پیشرفت های درمانی تحول بزرگی در درمان و افزایش طول عمر مبتلایان به تالاسمی اتفاق افتاده است. بنابراین تمرکز برای ارتقای کیفیت زندگی آنان و اطرافیانشان مد نظر پژوهشگران قرار دارد. لذا این مطالعه باهدف تعیین همبستگی باور به معاد با خودکارآمدی والدین نوجوانان تالاسمی استان گلستان در سال 1396 انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی همبستگی است. نمونه 171 نفری تحقیق، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه های باور به معاد گل پرور و همکاران و خودکارآمدی والدگری دومکا که روایی و پایای آنها تایید شده، جمع آوری و در نرم افزار SPSSنسخه 21، توسط آزمون آماری (ضریب همبستگی اسپیرمن و یومن ویتنی) در سطح معنی داری 105، تجزیه تحلیل گردید. | یافته ها: نتایج بین باور به معاد با خودکارآمدی ارتباط معنی داری را نشان نداد( 0 / 16 r=، 0 / 17= P)؛ بین باور به معاد با نسب والدین، تحصیلات پدر ( 0 / 004=P)، تحصیلات مادر ( 0 / 01> P) و سن والدین اختلاف معنی داری نشان داد 0 / 005=P). همچنین بین باور به معاد باجنسیت ( 0 / 13= P و سن نوجوان ( 0 / 04= P)، شغل پدر (7•.= P و مادر( 0 / 38= P اختلاف معنی داری را نشان نداد؛ بین خودکارآمدی با جنسیت والدین ( 0 / 14- P)، سن والدین (0 / 21= P)، شغل مادر ( 0 / 26= P)، جنسیت نوجوان ( 0 / 74- P) اختلاف معنی داری را نشان نداد. از طرفی بین خودکارآمدی و تحصیلات پدر ( 0 / 003= P)، تحصیلات مادر (0 / 03= P)، شغل پدر( 0 / 02= P و سن نوجوان ( 0 / 02= P) اختلاف معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: بین باور به معاد و خودکارآمدی والدین دارای نوجوان مبتلا به تالاسمی، ارتباط معنی داری وجود ندارد.

Keywords:

باور به معاد , خودکارآمدی , نوجوانان مبتلا به تالاسمی