طاهره حبیب لی - کارشناس ارشد پرستاری اورژانس، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
طاهره نجفی قزلجه - گروه آموزشی پرستاری مراقبت های ویژه و تکنولوژی گردش خون، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران،ایران
شیما حقانی - گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

ایست قلبی- تنفسی یکی از وضعیتهای تهدید کننده زندگی است که نیاز به اقدام فوری جهت حفظ حیات و پیشگیری از ضایعات جبرانناپذیر اندامهای حیاتی بدن دارد. این اقدامات بر اساس پروتکلهای خاصی صورت میگیرد که لازمه اجرای آن کسب دانش و مهارت فرد احیاگر میباشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر شبیه سازی بر دانش و عملکرد احیاء قلبی ریوی پایه بزرگسالان در دانشجویان پرستاری صورت گرفت.روش کار: این پژوهش به روش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بر روی 49 دانشجوی مقطع کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 2017 که به روش تمام شماری انتخاب شده بودند، انجام گرفت. در ابتدا دو کلاس ترم شش به روش تصادفی ساده به دو گروه مداخله (تعداد 28نفر) و کنترل (21 نفر) تقسیم شدند. به هر دو گروه آموزشهای رایج BLS به صورت سنتی و پس از آن به گروه مداخله آموزش مبتنی بر شبیه سازی داده شد. دانش و عملکرد دانشجویان قبل، بلافاصله بعد و سه ماه پس از مداخله در دو گروه با استفاده از پرسشنامه تعدیل شده سنجش دانش و چک لیست تعدیل شده سنجش عملکرد درباره BLS بزرگسالان جمع اوری شدند. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام گرفت.یافته ها: براساس نتایج، در مقایسه با گروه کنترل، دانش دانشجویان در گروه مداخله در زمان بلافاصله پس از مداخلهP=0/001 و همچنین سه ماه پس از آن p=0/007 افزایش معنی دار آماری داشت. در مقایسه با گروه کنترل، عملکرد دانشجویان در گروه مداخله در زمانهای بلافاصله پس از آموزش p<0/001 و سه ماه پس از آن p=0/019 افزایش معنی دار آماری داشت. نمره ی دانش دانشجویان بلافاصله پس از آموزش به روش شبیه سازی نسبت به قبل از مداخلهp<0/001 و سه ماه بعد از مداخلهp=0/001 افزایش معنی دار آماری داشته و همچنین میانگین سه ماه بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخلهp<0/001به طور معنی داری افزایش داشته است. همچنین نمره عملکرد بین قبل از مداخله با بلافاصله بعد p<0/001 و همچنین با سه ماه بعد p<0/001 اختلاف معنی داری وجود داشت، به این صورت که میانگین نمره ی عملکرد دانشجویان بلافاصله بعد و همچنین سه ماه بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله افزایش داشت.نتیجه گیری: آموزش احیاء قلبی ریوی پایه مبتنی بر شبیه سازی می تواند باعث افزایش دانش و عملکرد دانشجویان پرستاری در زمینه احیاء قلبی ریوی پایه شود. این مطالعه بر لزوم گنجاندن برنامه های اموزشی به روش شبیه سازی برای تمامی دانشجویان را تاکید میکند. علاوه بر این تمرکز بیشتر برای اطمینان از پایداری این آموزشها امری است.

آموزش مبتنی بر شبیه سازی، احیاء قلبی ریوی پایه بزرگسالان، دانش، عملکرد، دانشجویان پرستاری