زهرا علی بابائی - دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
اردشیر حسام پور - دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
محسن نجفی - دانشگاه علوم پزشکی ساری
محمدمهدی حمدی - دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز

سندرم پای بیقرار (RLS) ، یک اختلال حسی حرکتی شایع ا ست که با احساس ناخو شایند سوزش،گزش،مور مور شدن و تکان های غیر ارادی پاها همراه بوده و یکی از علل عمده اختلالات خواب در افراد است. این اختلال در % 2-3 جمعیت افراد مشاهده می شود که فراوانی آن در زنان بیشتر از مردان ا ست. سندرم پای بیقرار به دو نوع عمده تقسیم می شود. سندرم پای بیقرار نوع اولیه که عمدتا در سنین پائین رخ می دهد و معمولا جنبه ژنتیکی دارد و نوع ثانویه که در سنینی بالای 45 سال بروز می کند و اغلب نا شی از عوامل محیطی است. دان ستن پس زمینه ژنتیکی، کارتشخیص آسانتر میکند. تصور میشود عدم تحریک پذیری مدولاسیون دوپامینرژیک عصبی RLS پاتوژنز علت عمده این اختلال باشد. با این حال شواهدی دال بر تعامل و ارتباط با دیگر سیستمهای فرستنده، مانند مخدرها و سیستم گابا و همچنین کمبود آهن مشاهده شده اند. همه مبتلایان به RLS اغلب نیاز به درمان داروئی ندارند. بهداشت خواب و همچنین حذف مواد تشدید کننده علائم مانند کافئین، نیکوتین، الکل و همچنین حذف داروهای تشدیدکننده علائم (به عنوان مثال نورولپتیک، مهارکننده های انتخابی باز جذب سروتونین، لیتیوم) در درمان علائم سندرم پای بیقرار موثر است. در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ،MRI،ناهنجاری ساختاری در مغز مبتلایان مشاهده نشد؛ اما اندازه گیری آهن مغز کمبود آشکار آهن را در جسم سیاه، پوتامن، هسته های دمدار و تالاموس نشان داد. از جمله درمانهای غیر داروئی، استفاده از کیسه آب گرم، ماساژدرمانی و ماساژ با استفاده از روغن گیاهی است.

سندرم پای بیقرار، فقرآهن، ژنتیک،کیسه آب گرم، ماساژدرمانی، روغن گیاهی