مریم زارع - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور، ایران

مقدمه: کار سینومای سلول سنگفر شی مری ( ESCC) نوعی سرطان ک شنده در دنیا بوده و دارای بالاترین میزان شیوع در ایران است. با این وجود، کمترین میزان مطالعه روی این سرطان در دنیا صورت گرفته، لذا ارائه راه های درمانی و تشخیصی موثر بسیار مورد نیاز است. miRNA ها گروهی از RNA های کوچک تنظیمی هستند که در بسیاری از فرایندهای سلولی نقش دارند. آنها بیان ژن را پس از رونویسی بواسطه تخریب رونوشت یا مهار ترجمه تنظیم می کنند. بیان نادرست miRNA در ایجاد تومورهای ان سانی نقش دارد. اخیرا مطالعات در مورد نقش miRNA ها در سرطان سلول سنگفر شی مری گسترش یافته که می تواند به عنوان بیومارکرهای جدید مد نظر قرار گیرد. هدف: هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان بیان miRNA-138 در سطح بافت توموری مری در مقایسه با بافت نرمال می باشد. مواد و روشها : میزان بیان miRNA-138 در نمونه های جمع آوری شده بافت نرمال و توموری مری با روش real time RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: نتایج حاصله نشان داده است که میزان بیان miRNA-138 در بافت توموری کاررسینومای سلول سنگفرشی مری بطور معنی داری نسبت به بافت نرمال کاهش می یابد. بحث: کاهش معنی دار بیان miRNA-138 در بافت توموری کارسینومای سلول سنگفرشی مری نشاندهنده نقش بارز این تغییر در روند سرطانزایی مری می باشد. بنابراین miRNA-138 می تواند بعنوان یک بیومارکر غیرتهاجمی بالقوه برای تشخیص و ردیابی سرطان مری در نظر گرفته شود.

کارسینومای سلول سنگفرشی مری، miRNA-138، کاهش بیان، بیومارکر