بررسی تنوع ژنتیکی کنگر وحشی (Gundelia tournefortii) با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD

در این مطالعه از نشانگر مولکولی RAPD جهت تعیین تنوع ژنتیکی 85 ژنوتیپ متعلق به 6 جمعیت کنگر وحشی جمع آوری شده در منطقه غرب کشور استفاده شد. از شش آغازگر مورد استفاده 101 باند قابل تشخیص آشکار شد که 95 باند (% 94/034) چندشکلی نشان دادند. تعداد متوسط باندها به ازای هر آغازگر 16/833 بود در بین آغازگرهای مورد استفاده بیشترین درصد چندشکلی به میزان 100 درصد مربوط به آغازگرهای OPS1 و OPB08 بود.. مجموع قدرت تفکیک کل آغازگرها 114/8 بود که هر کدام به طور میانگین قدرت تفکیک 19/133 را نشان دادند. و آغازگر OPA02 دارای بیشترین مقدار قدرت تفکیک به میزان 21/082 بود. برای گروه بندی نمونه ها از تجزیه خوشهای با استفاده از روش Centroid و تجزیه به مختصات اصلی براساس دو مولفه اول استفاده شد. دندروگرام و نمودار پراکنش ژنوتیپ ها ترسیم گردید. در دندروگرام حاصل نمونه های مورد بررسی در چهار گروه اصلی گروهبندی شدند. در حالی که در تجزیه به مختصات اصلی نمونه ها در نه گروه مجزا قرار گرفتند. در مجموع نتایج این مطالعه وجود تنوع ژنتیکی در حد نسبتا بالایی را بین ژنوتیپ های مورد بررسی نشان داد. همچنین نتایج این پژوهش، بیانگر کارایی مناسب نشانگر RAPD در ارزیابی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های گونه مورد مطالعه بود.

Keywords:

کنگر وحشی , تنوع ژنتیکی , تجزیه خوشه ای , نشانگر DNA