مهیار پاکان - دانشجو دکتری مهندسی محیط زیست- مهندسی آب و فاضلاب، دانشگاه شهید بهشتی تهران
نیما نظامی - دانشجو دکتری مهندسی محیط زیست- مهندسی آب و فاضلاب، دانشگاه شهید بهشتی تهران
محمدرضا جلیلی قاضی زاده - استادیار دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی تهران

کمبود منابع آب در سراسر نقاط دنیا، افزایش میزان تلفات آب و عدم کیفیت آب شرب سبب گردیده است که محققان نگاهی ویژه به سامانه های نوین همچون شبکه های هوشمند آب داشته باشند. در یک دهه اخیر شبکه هوشمند آب مورد توجه محققان بوده است به طوری که در چند سال اخیر جایگزین شبکه های سنتی توزیع انتقال آب گردیده است. مطالعات گسترده ای بر روی هوشمند سازی شبکه بر اساس مدلهای پیشبینی، الگوریتمهای مورچگان، ژنتیک و... صورت گرفته است. همچنین شرکتهای مطرحی در سراسر دنیا بر روی تجهیزات کنترلی و اندازه گیری سرمایه گذاری کردهاند. بهره گیری از شبکه های هوشمند موجب کاهش 5 درصدی هزینه پایه شبکه های توزیع آب میشود و پیشبینی میشود بر همین اساس شبکه هوشمند بتواند سالیانه در حدود 7,1 تا 12,5 میلیارد دلار صرفه جویی اقتصادی داشته باشد. هرچند این شبکه مزایای فراوانی همچون کاهش نشت، کاهش خرابی، مدیریت فشار و ... دارد اما با چالشهایی همانند هزینه بالای سرمایه گذاری اولیه و عدم تطابق با سیستم کنونی مواجه ه است. بااینحال این نوع سامانه ها مراحل اولیه خود را طی میکنند و انتظار میرود در آینده جایگزین مناسبی برای شبکه سنتی باشد.

شبکه هوشمند، شبکه توزیع آب، هدر رفت آب، هوشمند سازی، بهره وری آب