کسری رحیمی - کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
علیرضا مرتضایی - دانشیار، مرکز تحقیقات ژئوتکنیک لرزه ای و بتن توانمند، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

امروزه ساختمان های بلند دارای دیواربرشی در دنیای ساخت و ساز دارای مقبولیت بیشتری میباشند. این واقعیت به خاطر محاسن این نوع ساختمان ها نظیر سرعت در اجرا، هزینه پایین تر و ایجاد فضای مناسب از نظر معماری در طبقات است. در نظر گرفتن تعداد و محل مفاصل پلاستیک در این نوع ساختمان ها مهم میباشد به همین دلیل در این پژوهش برای بررسی عملکرد ساختمان دارای دیواربرشی برای نظریه چند مفصلی سه ساختمان 13و16و20 طبقه در نظر گرفته شده است. این ساختمان ها تحت هفت شتاب نگاشت که از پایگاه Peer استخراج شده اند و در نرم افزار Seismosignal با هم مقیاس شده اند تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی ، تحلیل شده اند. به دیورهای برشی مفاصل Fiber و به المان های خطی تیر و ستون مفاصل اندرکنشی PMM اختصاص داده شده است. پس از تحلیل ساختمان ها نسبت دریفت، دوران مفاصل پلاستیک دیواربرشی، مقدار لنگر مفاصل پلاستیک در دیواربرشی و مقدار نیروی محوری مفاصل پلاستیک تحت شتاب نگاشت ها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحلیل نشان می دهد که مقدار نسبت دریفت باافزایش تعداد طبقات افزایش می یابد که در ساختمان 20 طبقه نسبت به ساختمان 13 طبقه 13% افزایش یافته است هم چنین مقدار و نیروی محوری در مفاصل پلاستیک در طبقه اول بیشترین مقدار می باشد اما مقدار دوران مفاصل پلاستیک در طبقات انتهایی ساختمان بیشترین مقدار میباشد و با افزایش تعداد طبقات تا 26% افزایش می یابد

مفصل پلاستیک، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی، دیواربرشی، نسبت دریفت.