نفیسه عین افشار - کارشناس ارشد مهندسی عمران، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
الهام عین افشار - دکتری شیمی کاربردی، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
مجتبی لزگی نظرگاه - دانشیار مهندسی عمران، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

بتن یکی از مصالح کامپوزیتی و چند فازی مرکب است که فناوری امید بخش نانو، قدری دیرتر به قلمرو آن نفوذ کرده است. خواص، رفتار و عملکرد بتن به نانو مواد تشکیل دهنده بتن و سیمان آن که چسبندگی، پیوستگی و یکپارچگی را بوجود می آورد، بستگی دارد. افزودن مواد نانو به سیمان ، می تواند ویژگی های عملکردی آن را ارتقا دهد. روشن ترین مسیری که در استفاده از نانو مواد در بهبود بتن وجود دارد؛ در مراحل ساخت خود بتن یعنی ایجاد سهولت در فرایند ساخت و همچنین ویژگی های نهایی بتن سخت شده است. فناوری نانو این مزیت را دارد که با اصلاح ضعف ها، مشکلاتی در زمینه های دیگر بتن ایجاد نمی کند. تحقیقات بسیاری در زمینه بکارگیری فناوری نانو در ساختمان های بتنی جهت بهبود خواص مکانیکی ملات سیمان و در نتیجه بتن های اصلاح شده در حال انجام است. در این تحقیق افزودنی های مناسب، در محدوده نانو بر پایه گرافن اکساید را مورد توجه قرار داده و به بحث و بررسی آنها می پردازیم. نتایج تحقیقات انجام گرفته نشان میدهد که بهره گیری از ذرات در مقیاس نانو وحضور گرافن در ملات سیمان و ساختار بتن باعث بهبود چشمگیری در خواص مکانیکی و کیفیت بتن می شود: از جمله افزایش مقاومت فشاری و مقاومت پیچشی و بهبود خواص حرارتی

نانو ذرات، گرافن، بتن، مقاومت فشاری، مقاومت خمشی