مدیریت بهینه انرژی در سازه های فضاکار با رویکرد توسعه پایدار در صنعت ساختمان

با توجه به تعداد بسیار زیاد اعضای فضاکار در این گونه از سازه ها ، بهینه سازی آنها می تواند منجر به ایجاد سازه های بسیار پربازده تر و با صرفه تر در استفاده از انرژی های فسیلی و یا حتی محیط زیست گردد.از این رو مسائل مربوط به بهینه سازی این نوع از سازه ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.از سوی دیگر انرژی در توسعه اقتصادی اجتماعی هر کشور دارای اهمیت بسیاری است. هدف از این پژوهش بوجود آوردن طرحی جهت بهینه سازی سازه های فضاکار با کارایی بالا می باشد. در روش بهینه سازی سازه ها این عمل با تعیین گروهی از متغیرهای طراحی همراه است که بر حسب بارهای اعمال شده، قیود و پارامترهای از پیش تعیین شده موجب کمینه یا بیشینه شدن تابع هدف می شوند . همچنین در راستای صحت سنجی الگوریتم بررسی سازه های فضاکار با بررسی سه مثال عددی که از جمله معروف ترین مثال های بهینه سازی بوده و در بسیاری از مقالات معتبر مورد بررسی قرار گرفته و از جمله معروف ترین مسائل مربوط به بهینه سازی خرپای دو بعدی و سه بعدی است،در یافتیم که از ویژگی های بسیار ارزشمند روش تلفیقی گرادیان ورزشکار و تئوری آشوب می توان به این نکته اشاره کرد که در این روش با محدود کردن بازه ی مورد جستجو می توان به جواب دقیق تری رسید.همچنین در صورتی که جواب های مطلوب برای سازه در محدوده مورد نظر قرار نگرفته باشد، با بررسی مساحت های بهینه بدست آمده می توان محدوده مورد نظر برای جواب را به طور مناسبی تنظیم نمود.

Keywords:

سازه فضاکار , انرژی , بهینه سازی , توسعه پایدار