فاطمه خان صنمی - دانشجوی دکتری مذاهب کلامی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم
سیدعلی مستجاب الدعواتی - دانشجوی دکتری عرفان و تصوف، دانشگاه سمنان

در فرق مختلف اسلامی عدل الهی همواره مورد توجه اندیشمندان و متکلمان بوده است. در بین مسلمانان، شیعه و معتزله عدلیه خوانده می شوند و اشاعره و اهل حدیث در مقابل این دو گروه قرار دارند. پژوهش حاضر مفهوم عدل را در لغت و از منظر برخی از اندیشمندان امامیه مورد بررسی قرار داده است. وجه جامع تعاریف اهل لغت در خصوص مفهوم عدل مطابق با حدیث اماع علی(ع) است که می فرماید: عدل امور را در جای خود می نهد. (نهج البلاغه، حکمت 429 ) عالمان شیعى نیز با الهام از وحى و سخنان پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) و ائمه معصومین مساله عدل را به عنوان اصل دوم از اصول پنج گانه اعتقادى شیعه پذیرفته و ا نظر ایشان عدل الهی به معنای منزه بودن خدا از ارتکاب افعال قبیح و اخلال به واجبات و لزوم انجام دادن کارهای درست و نیکوست، که می توان این تعبیر علمای امامیه را با غالب تعاریف لغوی منطبق دانست

عدل، علمای امامیه، شیعه، عدلیه