اثربخشی آموزش با رویکرد واقعیت درمانی بر اختلال فکری و تکانشگری در بین دانش آموزان دختر با اعتیاد به اینترنت

هدف اصلی پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی آموزش با رویکرد واقعیت درمانی بر اختلال فکری و تکانشگری در بین دانش آموزان دختر با اعتیاد به اینترنت بود. پژوهش حاضر از نظر روش ازمایشی و طرح آن پیش آزمون پس آزمون با گره کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه (دوم) شهر چالوس در سال تحصیلی 1395-96 می باشد. نمونه پژوهش 30 نفر از دانش آموزان با نمره اعتیاد به اینترنت بالا بودند که به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. این 30 نفر به دو گروه 15 نفری (ازمایش و کنترل) تقسیم شدند و که گروه آزمایش به مدت نه جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش با رویکرد واقعیت درمانی قرار گرفت. برای گردآوری اطلاعات دو پرسشنامه استاندارد تعدیل شده پرسشنامه اختلال فکری و تکانشگری استفاده شد. داده های حاصله با استفاده از تحلی ل کوواریانس مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش با رویکرد واقعیت درمانی در کاهش اختلال فکری و تکانشگری دانش اموزان موثر بود. P> 0/01 در نتیجه این رویکرد می تواند به عنوان روشی در مدارس جهت بهبود وضعیت روانی دانش اموزان بکار گرفته شود.

Keywords:

اختلال فکری , تکانشگری , واقعیت درمانی