فردوس مشکینی - گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، ایران

در معماری معاصر ایران از دوره پهلوی اول تا دهه های بعد از انقلاب شاهد ساخت بناهایی در سراسر ایران هستیم که متاثر از مکاتب غربی هستند. بسیاری از آنها توانسته اند با محیط، عوامل فرهنگی و اجتماعی و اقلیم ایران سازگاری پیدا کنند و از سوی دیگر بعضی از آثار نیز قدرت انطباق با بستر و متغیرهای وابسته در معماری ایرانی را نداشته و به صورت الگوی غیر متعارف در شهرها در آمده اند. در ایران دوره قاجار و قبلتر از آن، دیدگاه، فن و علم ساخت و مبانی نظری یک معمار بنا از استاد به شاگرد منتقل میگشته است ولی با تغییر رویه در روند سیاست و به ویژه طراحی معماری شاهد تحت تاثیر قرار گرفتن معماران تحصیل کرده ایرانی از سبکها و معماران غربی هستیم. با مشاهده برخی از آثار معماری معاصر ایران که آشکارا تحت تاثیر گرایش های فولدینگ و دیکانستراکشن قرار دارند، در این مقاله سعی بر آن شده است تا با بررسی تطبیقی و مقایسه اصولی این دو گرایش در غرب و ایران، به تاثیر تفکرات و فلسفه فکری پیتر آیزنمن ، معمار برجسته این دو سبک بر طراحی معماران تاثیرگذار ایرانی چون شیردل، میرمیران و غیره پرداخته شود. در انتهای مقاله نتیجه گیری می شود که علی رغم تنوع سبکی موجود در معماری قرن بیستم، تعداد قابل توجهی از معماران بنام ایرانی طراح در حوزه های بین المللی، تفکرات و علایق هنری خود را در قالب جدیدی و متاثر از تفکرات پیتر آیزنمن و مکتب هنری وی، در طراحی های نوین معماری بکار گرفته اند.

دیکانستراکشن؛ فولدینگ؛ پیتر آیزنمن؛ معماری معاصر؛ ایران