تحلیل تغییرات زمانی تالاب هامون با ترکیب داده های ماهواره ای لندست و سنتینل 2

امروزه اهمیت روز افزون مدیریت منابع آب در فعالیت های اقتصادی و ضرورت کاهش آثار و تبعات منفی ناشی از توسعه نامتوازن بخش های مختلف کشور از یک سو و بحران های طبیعی همچون خشکسالی های متمادی از سوی دیگر ایجاب می نماید که اهمیت و نقش مدیریت منابع آب در رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی به درستی و با واقع بینی کامل شناخته و تعریف شود. درک روند تغییر و شناخت سیر تحولات اکوسیستم ها به طورعام و تالاب ها به طور اخص، می تواند تا حدی در پیش بینی ازوضعیت آینده آنها در صورت ادامه روند کنونی راهگشا باشد. . تالاب هامون بزرگترین تالاب آب شیرین فلات ایران، در طول حیات خود شاهد دوره های خشک و کم آبی بوده است. با توجه به قرار گیری این تالاب در بخش شرقی ایران با وضعیت غالب آب و هوای گرم و خشک این تالاب از جمله مناطقی است که درک روند تغییرات آبی و ارتباط آن با دیگر عوامل تاثیر گذار میتواند در مدیریت بهتر این پهنه آبی موثر باشد. در این مقاله تغییرات کاربری تالاب هامون با استفاده از جدیدترین و پیشرفته ترین ماهواره های پایش منابع زمینی در طی دوره 14 ساله مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی تغییرات کاربری از تصاویر ماهواره لندست و سنتینل 2 طی فاصله زمانی سال های 2004 تا 2018 استفاده گردید که پس از تصحیحات هندسی و رادیومتریک و برس تصویر طبق مرز محدوده مطالعاتی به منظور تعیین کاربری ها، طبقه بندی به روش ماشین بردار پشتیبان صورت گرفت. سپس با مقایسه و بررسی صحت داده ها، تغییرات کاربری اتفاق افتاده در طول 14 سال مورد بررسی قرار گرفت.

Keywords:

تغییرات کاربری , سنتینل 2 , لندست , ماشین بردار پشتیبان , تالاب هامون