ابراهیم ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد سیستم اطلاعات مکانی دانشکده مهندسی نقشه برداری دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی
محمد کریمی - استادیار دانشکده مهندسی نقشه برداری دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی
مجتبی اصغرزاده نشلی - دانشجوی کارشناسی ارشد سیستم اطلاعات مکانی دانشکده مهندسی نقشه برداری دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی
سهیل رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد سیستم اطلاعات مکانی دانشکده مهندسی نقشه برداری دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی

کشور ایران به رغم رشد سریع شهرنشینی به خصوص دو دهه اخیر هنوز هم درصد زیادی از جمعیت کشور در نواحی روستایی زندگی می کنند و همین امر دلیل قانع کننده ای برای توجیه پرداختن به رفاه همه جانبه روستاییان را ضرورت می بخشد. یکی از عوامل مهم نارضایتی مردم عدم مکانیابی مناسب کاربری های پیشنهادی در تخصیص کاربری است. از این رو یکی از مسائل بسیار ضروری که در روستاها باید به آن توجه کرد مسئله تخصیص عادلانه کاربری های اراضی در روستا می باشد. در این پژوهش ابتدا عوامل محدود کننده در تخصیص کاربری شناسایی و حذف گردید سپس تخصیص بر اساس فاکتورهای دسترسی، همسایگی، پتانسیل محیطی و مقاومت تغیر کاربری ها صورت گرفت. روش بکار گرفته در این مطالعه پارسل مبنا می باشد که روش دقیق تری نسبت به روش رستری برای تخصیص کاربری می باشد. کاربری های تخصیص یافتهدر این پژوهش، به صورت یکدست در تمام جهات و نزدیک محدوده بافت موجود روستا گسترش یافته است که از منظر شهرسازی مزیت خوبی بشمار می رود

تخصیص، کاربری اراضی، کاربری مسکونی، سیستم اطلاعات مکانی، پارسل مبنا، طرح هادی روستایی