پرهام پوررمضان - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران

با آغاز قرن نوزدهم میلادی ایران به یکی از حساس ترین مراحل تاریخی خود وارد می شود به این خاطر که از یک طرف قاجاریان بر ایران مسلط می شوند. و از طرف دیگر استعمار گران شرق را محل مناسبی برای چپاول میدانند. در اروپا فردی به نام ناپلئون در کارزار قدرت بازیگر عرصه سیاست می شود و از سوی دیگر اختلاف ات و در گیری هایی بین فرانسه و انگلستان و فرانسه اتریش نیز شکل میگیرد. ناپلئون چون دیگر توانایی جدال با انگلستان را نداشت مجبور شد که مستعمرات انگلستان یعنی هندوستان را از طریق بازیگر سیاسی به نام ایران آغاز کند و به نوعی آغازی بود بر پایان ایران آن روزها چون ایران به بازی قدرت های استعماری کشیده میشد که همین میتوانست دربار بی سیاست قاجار را که در فهم مسائل سیاسی ضعیف بود را به راه گمراهی بکشانداما عباس میرزا با مشاهده این وضعیت نتوانست تاب بیاورد و همین دلیلی شد بر اینکه عباس میرزا ارتش را هر روز غربی تر کند و به نظر نویسنده هر اندیشه ای برای پیدا کردن جامعه هدف خود به دنبال راهی برای ایجاد تسلط بر جامعه هدف است که اندیشه فراماسونری نیز ار این قاعده مستثنی نیست.

فراماسونری،اندیشه سیاسی،ایران