تاثیر شش هفته تمرینات تناوبی و کنترل تنفس در سطح دریا بر بیماری حاد کوهستان در ارتفاعات بالای 3500 متر
عنوان مقاله: تاثیر شش هفته تمرینات تناوبی و کنترل تنفس در سطح دریا بر بیماری حاد کوهستان در ارتفاعات بالای 3500 متر
شناسه ملی مقاله: PESSO03_034
منتشر شده در سومین کنفرانس بین المللی پژوهش های کاربردی در تربیت بدنی، علوم ورزشی و قهرمانی در سال 1397
شناسه ملی مقاله: PESSO03_034
منتشر شده در سومین کنفرانس بین المللی پژوهش های کاربردی در تربیت بدنی، علوم ورزشی و قهرمانی در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
هومن خان باباخانی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
علیرضا علمیه - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
بهمن رفیع زاده - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
خلاصه مقاله:
هومن خان باباخانی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
علیرضا علمیه - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
بهمن رفیع زاده - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
هدف از این مطالعه تاثیر شش هفته تمرین ترکیبی در سطح دریا بر بیماری حاد کوهستان در ارتفاعات بالای 3500 متر بود. روش بررسی: 34 نفر کوهنورد (سن 8/07 ± 31/50 سال، شاخص توده بدن 3/02 ± 24/75 کیلوگرم بر مترمربع)، گروه کنترل (n=17) و گروه تجربی (n=17) که سابقه ارتفاع زدگی داشتند طی 6 هفته مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمودنی ها قبل و بعد از تمرین به ارتفاعات بالای 3500 متری از سطح دریا رفتند و میزان اشباع اکسیژن خون سرخرگی با دستگاه پالس اکسی متر و عالیم ارتفاع زدگی با پرسشنامه ای بر اساس معیارهای لیک لوئیس مورد سنجش قرار گرفتند، سپس به مدت 6 هفته، بالا هفته 3 جلسه تمرینات ترکیبی(تمرینات تناوبی و تمرین کنترل تنفس) برای گروه تجربی در سطح دریا صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t وابسته، آزمون t مستقل و آزمون ویلکاکسون استفاده شد و سطح معنی داری p≥0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: پس از شش هفته برنامه تمرین ترکیبی در سطح دریا تفاوت معنی داری در پس آزمون متغییرهای پژوهش نسبت به پیش آزمون در گروه تجربی مشاهده شدP≥0/05() همچنین تفاوت معنی داری بین گروه تجربی و کنترل در افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی (P≤0/000)، افزایش میزان اشباع اکسیژن خون شریانی (P≤0/001) و کاهش تعداد ضربان قلب کوهنوردان مشاهده شد .(P≤0/000) تفاوت معنی داری در بهبود بیماری حاد کوهستان بین دو گروه مشاهده شد .(P≤0/011) نتیجه گیری: به احتمال زیاد تمرینات تناوبی در شرایط کمبود اکسیژن می تواند، میزان اشباع اکسیژن خون شریانی را افزایش دهد و باعث پیشگیری از ارتفاع زدگی زودرس شود.
کلمات کلیدی: بیماری حاد کوهستان، تمرینات کنترل تنفس، توان هوازی بیشینه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/880633/