رضا دلاور - استادیار گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان (نویسنده مسئول)
صادق چراغ بیرجندی - استادیار گروه علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد
مریم حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان

زمینه و هدف: قدرت متابولیکی بافت چربی قهوه ای در انسان آن را به موضوعی مهم برای مبارزه با چاقی و خطرات ناشی از آن تبدیل کرده است. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر تمرین ترکیبی مقاومتی و استقامتی بر سطح آیریزین و شاخص توده بدن (BMI) زنان جوان دارای اضافه وزن بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، 28 زن جوان دارای اضافه وزن به طور هدفمند انتخاب شدند و در دوگروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. برنامه تمرین ترکیبی مقاومتی و استقامتی، سه جلسه در هفته به مدت 6هفته بود. قبل و پس از آخرین جلسه تمرین ویژگی های قد، وزن و شاخص توده بدن اندازه گیری شد. نمونه گیری خون 24 ساعت پیش از شروع و 48 ساعت پس از مداخله تمرینی انجام شد و سرم حاصل برای اندازه گیری سطح آیریزین مورد استفاده قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری t مستقل و تی وابسته در سطح معنی داری p<0/05 بررسی شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که سطح سرمی آیریزین پس از 6 هفته تمرین ترکیبی مقاومتی و استقامتی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تغییر معناداری پیدا نکرد (p=0/607). اما کاهش معناداری در میزان BMI آزمودنی های گروه تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (p<0/05).نتیجه گیری: مطالعه اخیر نشان می دهد که 6 هفته تمرین ترکیبی علی رغم بهبود توده ی بدن، نمی تواند باعث افزایش سطح سرمی آیریزین در زنان جوان دارای اضافه وزن گردد.

، آیریزین، نمایه توده بدن، تمرین ترکیبی مقاومتی و استقامتی ، زنان جوان دارای اضافه وزن