اعظم ایزدی - مدرس دانشگاه و مربی مسول فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شیراز
آرزو حقیقی - دانشجوی دکترای ادبیات عرفانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فسا مسوول کانون پرورش فکری شهرستان نی ریز

مثنوی معنوی از جمله میراثهای ارزشمند ادبیات کهن فارسی است که با آموزه های گهرباری که دارد می تواند برای اقشار مختلف به ویژه کودکان و نوجوانان مورد استفاده قراربگیرد، اما با توجه به زبان و سبک و نوع گفتار مولانا یکی از شیوه های سود جستن از این منبع گران بها برای کودکان و نوجوانان بازنویسی این اثر است. در این مقاله با توجه به اهمیت ساختار داستان، یکی از داستان بازنویسی شده از سری داستان های مثنوی معنوی از کتاب قصه های خوب برای بچه های خوب اثر مهدی آذریزدی بر اساس ساختار روایی گریماس مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و از دیدگاه مخاطب شناسی تحلیل شده است. این پژوهش نشان میدهد که آذریزدی با رعایت اصل ساختاری گریماس در بازنویسی ها، توانسته است ضمن ارائه ساختار مناسب از داستانهای مثنوی در انتقال پیام به مخاطب نیز موفق عمل کند و در ترویج زبان و ادبیات کهن فارسی و ارتقا جایگاه آن در بین نوجوانان مخاطب خود گامی موفق بردارد.

ادبیات کودک و نوجوان، بازنویسی، گریماس، ساختار روایی، آذریزدی