تحلیل ساختاری و نقد محتوایی داستان لنگ اثر ابراهیم گلستان

در پی شکل گیری انقلاب مشروطه و اتفاقات تابع آن در جامع فرهنگی ایران قالب های جدید شعر و داستان به وجود آمد. یکی از قالب های جدیدی که در عصر مشروطه و به تبعیت از فرهنگ غرب وارد حوز ادبیات ایران شد، داستان کوتاه بود. داستان های ده اول دارای ساختار کلاسیک وبیشتر رئالیسم بود. ولی ده دوم داستان نویسی ایران که از سال 1330 به بعد شکل گرفت با پشت سر نهادن سنت های کلاسیک وارد حوز مدرنیسم گردید به طوری که ابزارهایی مانند شکست زمانی، به هم ریختگی طرح، چندصدایی، ساختار سوررئالیستی و ... شکل تازه ای به داستان نویسی این دوره بخشید. ابراهیم گلستان، صادق چوبک و هدایت را می توان از پیشروان سبک جدید داستان نویسی ایران دانست. داستان لنگ از مجموع شکار سایه با ساختاری متفاوت از داستان های کلاسیک فارسی و با رویکردی ناتورالیستی به بیان شکست، واخوردگی و تلاش های بی حاصل مردمی می پردازد که در نظام اداری فاسد عصر پهلوی به انزوا و افسردگی کشیده شده اند. در این جستار ابتدا به تعریف ایماژ و ماهیت آن میپردازیم و در ادامه با تکیه بر صور خیال موجود در شعر، عوامل و عناصر شاعرانگی در داستان را مورد بررسی قرار می دهیم و در انتها با برشمردن انواع تصویر، به واکاوی گونه های آن در داستان میپردازیم.

Keywords:

تحلیل ساختاری , نقد محتوایی , داستان لنگ , ابراهیم گلستان