صابر امامی - دانشیار دانشگاه تهران.

در این مقاله، بنیان های زبانی شعر دهه ی شصت انقلاب اسلامی، معرفی می شود. این تلاش از سال 1341 با آغاز نهضت امام خمینی و اعتراض های او به سیاست های مستبدانه ی رژیم پهلوی، شروع می شود. شاعران مسلمان و علاقه مند به فرهنگ اسلامی، و حتی شاعران روشنفکر غیر مذهبی به دلیل همراهی با زبانن توده مردم به گزینش و رواج اصطلاحات، ترکیبات و کلمه هایی از فرهنگ دینی مردم آب می خورندمی پردازند.انقلاب اسلامی سال 57 فرا می رسد و شاعران جوان نسل انقلاب، به اقتضای ایمان، علاقه و دین مداری خود، شعری اخلاق گرا با مضامین اجتماعی، سیاسی انقلابی، اما در هر حال دینی در ادامه شعر سنتی فارسی می آفرینند.

انقلاب اسلامی ، ادبیات سنتی فارسی، قالب های سنتی و نو ، اخلاق، عرفان و معنا