پروین مرتضایی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، مرکز آموزش عالی اقلید

داستان یکی از جذاب ترین قالبها در حوزه ی ادبیات کودک و نوجوان است. عوامل و عناصر گوناگونی در ساختار یک داستان وارد می شوند که از آن میان صحنهپردازی را می توان نام برد، در آثار اقتباسی از مثنوی برای کودکان و نوجوانان نیز این عنصر قابل مشاهده است. با بررسی این عنصر در آثار اقتباسی از مثنوی، روشن شد که نویسندگان این آثار، در صحنه پردازی داستانهای خود تا حدودی متفاوت از حکایتهای مثنوی حرکت کرده و با بهره گیری از دو شیوه ی مستقیم و غیرمستقیم به معرفی مکان و زمان داستان خود پرداختهاند. در این میان توصیف مکان با بهره گیری از تصویرها و تعبیرهای زیبا بیش تر مورد اقبال نویسندگان بوده و شیوه ی غیرمستقیم در معرفی زمان داستان کاربرد بیش تری داشته است. روش این پژوهش تحلیلی و توصیفی است و گردآوری اطالعات از طریق مطالعه ی آثار داستانی اقتباسی از مثنوی برای کودکان و نوجوانان و بررسی عناصر مکانی و زمانی در این داستانها صورت گرفته است.

آثار اقتباسی از مثنوی، صحنه پردازی، کودک، نوجوان، آثار داستانی.