ارزیابی تناسب توزیع مکانی فضایی روگذرها از منظر کاهش زمان سفرهای شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی( مطالعه موردی شهر ساری )

تسهیلات شهری مانندپایانه ها،مدارس،بیمارستان ها،پارکینگ های عمومی،آتش نشانی ها ،فرودگاه ها ،ایستگاهای مترو و...جزئی از زیر ساخت های لازمه هر شهر می باشند،که ادامه حیات شهر وابسته به ارائه وتداوم خدمات از سوی این واحد ها ست. محل احداث هریک از این تسهیلات شهری نیازمند به مطالعه وبررسی دقیق می باشدکه عدم توجه به این مسئله نه تنها باعث عدم کارایی آن ها می شود ،بلکه باعث مشکلاتی مانند افزایش هزینه ها، مشکلات زیست محیطی، افزایش ترافیک و وقوع حوادث خواهد شد .در طی چند سال گذشته ساری نیز هم ردیف معدود کلان شهرهایی قرارگرفته است که بدلیل گستردگی و سنگینی ترافیک شهری در ساعات اوج ترافیک شامل اجرای طرح کنترل ترافیک در نواحی مرکزی شده است و طی آن تنها خودروهای عمومی اجازه تردد دارند. همه اینها در حالی است که بافت شهری ساری متمرکز طراحی شده و علیرغم تلاش های شهرداری در سالهای اخیر برای توسعه بافت شهری و اتخاذ سیاست عدم تمرکز، به نظر می رسدعملا چنین اتفاقی نیفتاده و مرکز شهر ساری،محل مراجعه تمرکزی و نقطه ای شهروندان ساروی برای مراجعات مختلف از جمله خرید مایحتاج می باشد و علاوه بر آن مراکز اداری و بانکی و اماکن عبادی معتبر نیز در همین منطقه مرکزی واقع شده اند که سبب جذب ترافیک به این نقطه می شوند. در این تحقیق سعی شده با بهره گیری از روش فرایند سلسله مراتب تحلیلی((AHP، مکانیابی بهینه روگذر های شهر در سطح شهر ساری، در جهت کاهش ترافیک و روان سازی سفر های شهری مورد مطالعه قرار گرفته و نحوه بهره مندی از سیستم GIS در انتخاب بهترین مکان بررسی گردد.

Keywords:

روگذر , ترافیک , ساری , مکان یابی , مدیریت شهری