سارا زهری - استادیار، گروه معماری، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

امروزه رشد جمعیت و ماشینی شدن شهرها باعث شده که کیفیت بسیاری از محلات قدیمی به لحاظ آسایش و مطلوبیت برای شهروندان کاهش یابد. محدوده مورد مطالعه حدفاصل خیابان های فردوسی، سی تیر، جمهوری و امام خمینی است. دلیل انتخاب این بخش از شهر، قدمت، رفت و آمد زیاد و قرارگیری کاربری های مختلف از جمله ساختمان های اداری، آموزشی، موزه در کنار واحدهای تجاری است. شاخص بودن این محدوده به لحاظ قدمت و عملکرد می تواند بر کیفیت محلات مجاور آن تاثیرگذار باشد. کیفیت محیط شهری نیز به نوبه خود می تواند بر سلامتی و نشاط شهرندان و میزان رضایتمندی آن ها تاثیرگذار باشد. در این مقاله به بررسی پنج مولفه مهم و موثر بر کیفیت محله شامل دسترسی، دید و منظر، اجتماع پذیری، خوانایی و فضای سبز بر اساس نظریات شهروندان پرداخته می شود و در نهایت با شناسایی نقاط ضعف و قوت در هر یک از این زمینه ها راهکارهایی جهت ارتقای کیفی هر یک از این معیارها با بهره گیری از نظر شهروندان ارائه می شود.

منطقه 12، محلات شهری، رضایتمندی شهروندان.