اثر کروکوئین بر مهار لیزوزم با تغییر پلاستیسیته عصبی رت های نر مبتلا به PTSD

آزمایشات حیوانی و گزارش های بالینی نشان می دهد که مصرف مزمن کوکائین موجب افزایش اضطراب می شود. علاوه بر این اخیرا از داروهای مهارکننده اتوفاژی به عنوان یک درمان احتمالی اختلال اضطرابی استفاده می شود. در مطالعه حاضر، با استفاده از مدل القای استرس single-prolonged stress) SPS) تاثیر کلروکین (CQ) که داروی مهارکننده اتوفاژی می باشد، کوکائین و استفاده همزمان کوکائین و کلروکوئین در رت های مبتلا به اختلال استرس زای پس از حادثه با Post-Traumatic Stress Disorder)PTSD) و سالم، مورد بررسی قرار گرفت. رت ها در 8 گروه قرار گرفتند و پروتکل های مربوطه به مدت 7 روز برایشان انجام شد. رفتارهای اضطرابی با آزمایش ماز بعلاوه ای شکل مرتفع یا Plus Maze Elevated)EPM) و آنالیز اطلاعات با استفاده از آزمون ANOVA انجام شد. اطلاعات به دست آمده مشخص کرد که PTSD می تواند درصد Open Arm Time)OAT) در EPM را افزایش دهد (p<0/05) که نشان دهنده افزایش رفتارهای اضطرابی است. به علاوه تزریق کوکائین در رت های دچار PTSD رفتارهای اضطرابی را افزایش می دهد. تزریق همزمان کوکائین و کلروکوئین سبب کاهش رفتارهای اضطرابی ناشی از PTSD شد (p<0/001). اتوفاژی (یک مکانیسم وابسته به لیزوزوم) زمانی رخ می دهد که آندوژن های داخل سلولی و مواد بی مصرف را از بین ببرد. مطالعه حاضر نشان داد که کلروکوئین به عنوان یک داروی مهارکننده اتوفاژی تاثیری بر اضطراف القاء شده توسط SPS را نداشت که احتمالا مربوط به مقدار دوز تزریق کوکائین بود. همچنین کوکائین تاثیر منفی بر اضطراب ناشی از SPSS داشت. می توان اینطور نتیجه گرفت، کوکائین که اضطراب را در حیوانات PTSD افزایش میدهد، به دلیل افزایش اتوفاژی توسط این ماده می باشد.

Keywords:

کلروکوتین , کوکائین , اضطراب , اختلال استرس زای پس از حادثه